Saponaria officinalis L.

   Saponaria officinalis L

Albitorno, xaboneira, herba concheira, bataneira.
Hierba jabonera. Lanaria.

Herba que medra ó pé dos regatos e ríos, camiños con certa humidade,e bosques de ribeira . É planta glabra, de talos opostos con follas ovado-lancoladas e con tres ne

rvios. As flores son terminais e aparecen formado unha cima, de cinco peltalos, enteiros ou escotados, de rosado a blaquecinos. O froito é unha cápsula cilíndrica.

 Florece de maio a agosto ou ben entrado o mes de setembro.

As follas o fregalas fan escuma, polo que se poden usar coma xabón. Coma medicinal é sudorifera, e depurativa.

Aparece diseminada por todo o pais. entre os 0 e os 1600m de altitude. En Leiro atópase disemida por toda a beira do Avia, tamén subindo polo Arenteiro.

Distribuese polo Centro e S de Europa, Caucaso, W de Asia e Madeira. Dispersa por toda a Península Ibérica.


Saponaria; sapo, jabón. Semella que as raices desta planta eran utlizadas pra lavar a lá, de ahí tamén o nome de lanaria.

   

Outono do arce platanoide

Crocus serotinus Salisb

  Bulbo iridáceo que marca la transición entre el verano y el otoño. Primero emerge su flor y luego sus hojas, las que permanecen  hasta que la humedad del suelo baja, surge entonces un fruto que emerge y abre en tres valvas, allá por el mes de marzo.
  Serotinus, hace referencia a tardio, ( serodio, en galego).

Hoja y lenteja. Agua.

    Agua, agua, agua,, .. .. . .es vital.  Agua....

Me cumplo años feliz....